Torquay, Phillip Island en Wilsons Promontory

Dag 11 Torquay;
Vanmorgen weer vroeg opgestaan, eigenlijk doen we dat de hele vakantie al, Rond half 8 eruit, aankleden, onbijten en klaar maken voor vertrek. We rijden vaak rond 9u weg van de campings. Vanmorgen hebben we het laatste stuk van GOR afgereden. Eerst langs Lord Arch, het verhaal gaat dat op dat punt een boot te water gezonken en dat daar 2 personen het hebben overleefd. Wederom een mooi stukje GOR. Via de binnenlanden, wat nog steeds GOR is, langs hele leuke surfdorpjes gereden. Eerste stop was Apollo Bay, om te tanken en om een lekker ijsje te eten. We hebben onze ogen wederom uitgekeken hoe snel de aziaten zich in zulke mooie dorpjes hebben ingenesteld. Allemaal aziatische eettentjes.
Daarna doorgereden naar Lorne, dit is een groter plaatsje dan Apollo bay, veel surfers in het water die wachten op die mooie golf. Laatste keer dat gaspendaal ingetrapt om aan te belanden in Torquay. In Torquay waren er nog surfwedstrijden bezig op het welbekende strand Bell's Beach. Een oudgediende nam afscheid en dan worden er een week wedstrijden georganiseerd.
In Torquay een nette camping gevonden voor de nacht, bij de plaatselijke vvv aangegaan voor tips over de route van de volgende dag. We zouden tijd kunnen besparen om met de pont over te gaan, was erg prijzig; ong $115,- of te gaan rijden via Melbourne. Via Melbourne zou het 30 minuten langer zijn. Morgen willen we graag naar Phillip Island en er een beetje bijtijds zijn.

Dag 12 Phillip Island;
Toch de nacht er even over geslapen wat we zouden gaan doen. We hadden het tijdschema van de pont gekregen en die ging elke uur. De pont van 9u gingen we niet meer halen dus dan zou het die van 10u moeten worden. Volgens google scheelde het qua tijd helemaal niks. Dus besloten om toch via Melbourne te gaan, dit is $75,- goedkoper en het scheelde qua tijd helemaal niks. We  hadden wel besloten om Melbourne links te laten liggen, we zijn toch meer van het wildlife. Gisteravond hadden we al via internet kaartjes besteld van de pinguin parade, een erg commercieel iets maar die kleine pinguins komen alleen hier of in Tasmanie voor. Plus dat je met dat entree geld, de pinguins steunt. Deze kleine pinguins zijn maar 30cm groot echt heel cute. Arjan  wou graag op Phillip Island naar het Vietnam Veteran Museum, daar zijn we bij aankomst op het eiland eerst naar toe gereden. Een klein museum, vele dingen die daar staan zijn beschikbaar gesteld door de Vietnam Veteranen of familie, erg bijzonder dus allemaal. Zelfs Manouska, die helemaal niet van musea houd vond het erg interresant. Geslaagd dus! Vanuit het museum zijn we naar de uitgezochte camping gereden. Een camping midden op het kleine eiland. Phillip Island is 27 x 16km, 25 minuten naar links en 20 minuten naar rechts dan had je het hele eiland gehad. Tegenover de camping zit er een Koala Sanctuary, hier vangen ze gewonde dieren op en gebruiken ze daarna voor het fokprogramma om het aantal Koala's op peil te houden. Buiten dat je veel dode kangaroo's ziet liggen, liggen er ook dode koala's helaas. Hier hebben ze 40 dieren opgevangen, we hebben er 13 gespot. Ze zitten, hangen, snurken hoog in de bomen. Wat zijn hun lui zeg, we hebben er een tijdje bijgestaan, nou ze bewegen amper tot niets. Toch het dorp nog even ingegaan om wat boodschappen te halen. Vanuit daar zijn we doorgereden naar nobbies, een uitkijkpunt van de 
zeeleeuwen, je zag ze niet maar rook ze wel. Arjan heeft ze uiteindelijk nog wel gespot met zijn camera en vastgelegd natuurlijk! Vanuit nobbies slingerend langs de kangaroo's naar de pinguin parade. Wij waren er om half 6, dat was geadviseerd. Uiteindelijk rolde de 1e pinguin pas om 18.47 het stand op. We hebben een aantal aan land zien komen en zijn daarna weer naar de camping gereden in het donker. Toch best eng als je al die dode grote dieren langs de weg ziet liggen... Zonder kangaroo's aan te rijden, wel iets van een vogel zijn we aangekomen op de camping. Snel de bbq aan, worstjes erop, broodje erbij en eten. Het was uiteindelijk al half 9. Even snel opgewarmd onder de douche en lekker slapen. Morgen gaat de route naar Wilsons Promontory, een groot
nationaal park.  

Dag 13 Wilson's Promontory NP;
Een regenachtige nacht en dag. Het regende de hele weg naar het park, feels like home.... We hadden zulke plannen vandaag... We wouden mooie tochten gaan hiken maar dan moet het wel droger zijn. Vele tochten gaan over rotsen en stenen, die worden dan glad. Aangekomen bij het park een plekje op de camping geboekt, jeetje wat een dure plek. Gelukkig had Arjan zijn veteranenpas mee, dan scheelt het toch weer wat. Deze camping kost per nacht 36 euro, geen stroom, alleen wc en douches. Zelfs de camping is niet verlicht, aardedonker. Normaal hebben we een camping voor 15-20 euro per nacht incl stroom en vele faciliteiten. Dit is de enige camping in dit natuurpark dussss Kassa!!
Omdat je zelf je plaats hier  mag uitzoeken hebben we een plek in de buurt van de wc gezocht, om nou snachts een heel eind te lopen naar de wc en wild tegen te kunnen komen leek Manouska niet echt een geweldig idee. Aardedonker, slaapdronken, moet je plassen en stuit je op een kangaroo of wombat nou dat uit zich in gillen hoor en dan heb je de hele camping wakker, dus leek dit ons het beste idee!
Het werd al snel droog dus zijn we toch even een aantal routes wezen wandelen door de bergen, ongeveer 8km gewandeld langs mooie stranden, uitkijkpunten en mooie lekker ruikende eucalyptus bossen. Onderweg nog enkele wallabi's tegen gekomenm, ze huppen zo leuk... We waren om half 5 terug bij de camper, omdat er per wcblok maar 3 douches zijn, besloten om voor het eten even te douchen,
hadden we in ieder geval warm water en waren we weer schoon. Gebakken aardappeltjes met sla en een overgebleven worstje gegeten. Tja je moet iets simpels als er geen faciliteiten hier zijn en je maar 2 gaspitjes in de camper hebt. Ach het smaakte prima, morgen weer een hoger culinair kampeer hoogstandje verzinnen. Nu met een wijntje en wat chips dit verhaal aan het typen, je moet wel een beetje bijblijven  tenslotte. Zometen nog even met de zaklamp de camping over, er schijnen veel wombats(lijkt op een grote cavia) hier rond te lopen en beide hebben we die nog nooit gezien. Dus op avontuur Laterssss ala Freek Vonk hahaha
Morgen gaat de route richting Lake Entrance, of we daar helemaal aankomen weten we niet, willen morgen ochtend nog even een mooie route aan de andere kant wandelen.